Kollectief Zonder Dwang
We hebben een Kollectief opgericht, Kollectief Zonder Dwang. De mensen die het Kollectief maken zijn: Bart Reynders, Evi Verbeke, Liesbet De Kock, Ferdy Marysse, Fie Vandamme, Gerrit Loots, Jan Naert en dan de anciens: Ignaas Devisch, Tom Verhaeghe, Trees Traversier, Freya Van den Bossche, Eline Vivey, en ikzelf.
Vele kritieken zijn mogelijk, Kollectief met een K en een c is een poging om ze af te leiden op de kwestie van de spelling (grapje). 24 februari 2017 hadden we een hele fijne vergadering in Lekker Geck in Gent, die, hoewel we weinig tijd hadden, toch even ging over hoe het mentale nu kan gedefinieerd worden. Het is (voor mij) heel fijn dat het Kollectief echt een brug tracht te zijn tussen het academische en het institutionele, tussen het denken en de praktijk van de kliniek/de zorgsector; we laten geen van beide einden los, hoewel het een spreidstand is.
(C) Mario Debaene
met een eerste gezamenlijk opiniestuk:
en er was een studiedag op 4 mei 2017 in het Vlaams Parlement, als opvolging van de vorige, en met antwoordsuggesties op de vele vragen van de vorige keer: ‘Hoe doen we dat in de praktijk, behandelen zonder dwang?’.
Vorige studiedag:
2017
29.09.2017, De Standaard, Opinies. Zeg niet te snel: ze kunnen er niets aan doen
Kinderen die gedragsproblemen vertonen, belanden te vaak in de psychiatrie, schrijft Kollectief Zonder Dwang. We moeten ze langer in hun vertrouwde omgeving proberen te houden, zodat ze de band met hun vertrouwenspersonen niet verliezen.
2016
2015