Affect

• “Pearl: “(…) As if anyone remembered an emotion when he no longer felt it!” Duchesse: “It’s true. I’ve been in love a dozen times, desperately, and when I’ve got over it and look back, though I remember I was in love, I can’t for the life of me remember my love.” (William Somerset Maugham, Ours Betters, 1917, 129)

Repression

•  “(…) de waarheid is niet afhankelijk van het feit dat de dingen bestaan hebben of gebeurd zijn, maar van het feit dat ze verborgen en onbekend blijven en niet verteld worden; zodra ze worden verhaald of uitgesproken of getoond, ook al is het op de manier die de werkelijkheid het dichtst benadert, op de televisie of in de krant, in wat men de werkelijkheid of het leven of zelfs het echte leven noemt, gaan ze deel uitmaken van de analogie en de symboliek, en dan zijn het geen feiten meer, dan gaat het om herkenning. De waarheid is nooit lichtend, zoals de formule wil, want de enige waarheid is de waarheid die niet wordt gekend noch overgebracht, die niet wordt vertaald in woorden noch in beelden, de verborgen en niet achterhaalde waarheid, en misschien wordt er daarom zoveel verteld of wordt alles verteld, om iets door het te vertellen niet gebeurd te laten zijn.” (Javier Marias, Een hart zo blank, p. 213)
• “Soms heb ik het gevoel dat wat gebeurt gelijk is aan wat niet gebeurt, wat we verwerpen of aan ons voorbij laten gaan gelijk aan wat we pakken en vasthouden, en toch verglijdt ons leven en ons leven verglijdt met kiezen en afwijzen en selecteren, met het trekken van een lij die tot doel heeft die dingen van elkaar te scheiden die identiek zijn en van onze geschiedenis een unieke geschiedenis te maken die we ons herinneren en die verteld kan worden, meteen of na verloop van tijd, om aldus uitgewist of verdoezeld te worden, de annulering van wat we geleidelijk aan worden en bezig zijn te doen. We storten ons vol ijver, met ons hele verstand en met al onze zintuigen op het onderscheiden van datgene wat genivelleerd zal worden, of dat reeds is, en daarom verdrinken we in berouw en gemiste kansen, bevestigingen en herbevestigingen en benutte kansen, terwijl zeker is dat niets bevestigd wordt en dat alles verloren gaat. Nooit is er samenhang, of misschien is er nooit iets geweest. Alleen is het ook waar dat voor niets de tijd verstrijkt en dat alles blijft bestaan, wachtend totdat men het laat terugkeren.” (uit Javier Marias, Een hart zo blank, p. 308 – met dank aan GVdV))—vertaalt goed het verdringingsmechanisme. Freud zegt dat het lotgeval van een voorstelling is te verdwijnen. We zijn erop gericht de werkelijkheid te ontmoeten met zijn uitwissing. In zoverre dit niet lukt, hebben we aandacht voor dit falen. De rest glipt weg. Wat niet langer frustreert, verdwijnt.
  —fysiologisch is de tegenhanger hiervan het precieze uitwismechanisme van de efference copies

Memory

• “Qui veut se souvenir doit se confier à l’oubli, à ce risque qu’est l’oubli absolu et à ce beau hasard que devient alors le souvenir.” Maurice Blanchot

Language

• “5. Perhaps we can forgive language its hypocrisy because it enables us to recall a weekend in Bath with one word, pleasant, hence creating a manageable order and identity. Yet at times one is brought face to face with the flux beneath the word, the water flowing beneath Heraclitus’ river – and one longs for the simplicity things assume when letters are the only guardians of their borders. I loved Chloe – how easy it sounds, like someone saying they love apple juice or Marcel Proust. And yet how much more complex the reality was, so complex that I struggle against saying anything conclusive of any one moment, for to say one thing is automatically to miss out on another – every assertions symbolizing the repression of a thousand counter-assertions.“ (Alain de Botton, Essays in Love, 1993, 154).